Het team van Korpsmuziek heeft alle optredens van de deelnemers gevolgd tijdens het Open Dutch Championship (ODSC) in Assen. We hebben geprobeerd om aansluitend op het optreden de eerste impressie van ons zelf te geven, waarbij we proberen niet op de stoel van de jury te gaan zitten, maar juist een objectieve buitenstaander te zijn. We willen graag de ogen zijn voor iedereen die niet in de gelegenheid is om naar Assen te gaan en via onze website de verrichtingen van de korpsen kon volgen. Dat is hard werken en dan is er weinig tijd om over het evenement en de organisatie daarvan te schrijven. Dat komt achteraf, vooral ook omdat we onder de indruk zijn wat de organisatie in Assen presteert.
Vanaf ’s ochtend 10 uur tot plm. 17.00 uur verloopt in een perfecte accommodatie, het stadion van Achilles 1874, een goed georganiseerde wedstrijd. Een mooi veld, mooie tribune voor het publiek, een stadion met faciliteiten en Horeca. Het mooiste plekje was voor het team van Korpsmuziek, precies op de “50” en een ruimte met glas, we zaten lekker warm, uit de wind en konden daar ongestoord ons werk doen. Koffie er bij, broodje, soep, patatje, frikandel, we werden goed verzorgd. Ons plekje was zo mooi dat sommige van de DM’s /maîtres zich keurig afmelden met hun show ten overstaan van het team van Korpsmuziek. Natuurlijk hebben we hun afscheidsgroet steeds beantwoord, zodat Paul Doop, de juryvoorzitter extra tijd had om met z’n juryleden te overleggen, mocht dat nodig zijn.
Alles liep perfect op het veld, lekker vlot, nou ja, één keer even niet, toen Marum te vroeg op het veld werd gebracht en daar te lang moest wachten. Marum ging daar goed mee om en dat foutje valt in het niet met hoe het verder die dag verliep. En als je dan weet dat de organisatie ook nog in het centrum met een aantal korpsen een prachtig jubileum opluistert van de Stienstraband, een bekend orkest samengesteld uit geestelijk gehandicapten, petje af. Het lijkt ons een hele operatie om op twee locaties tegelijkertijd iets te organiseren en te begeleiden. Alleen logistiek al is dat een hele klus.
Aan het eind van de middag vertrokken 6 geplaatste korpsen, het juryteam en andere belangstellenden naar het Koopmanplein in Assen. Een mooi gelegen plein, beschut gelegen tussen winkelpanden, met tribunes, gewoonlijk een sfeervolle locatie. Natuurlijk was er rekening gehouden met de wedstrijd van Oranje. In het verblijf van de korpsen, een grote kerk werd niet allen genoten van een grote leverantie van Chinese maaltijden van de plaatselijke Babi Pangang specialist, er was ook gelegenheid om gezamenlijk via een groot scherm te de wedstrijd te volgen. Muzikanten, guardleden, juryleden, supporters en wij natuurlijk ook. Een bijzonder leuke avond werd het voor de gasten uit Denemarken en het Deense jurylid Karsten Mellon.
Daarna begonnen de wedstrijden en het duurde even voordat de wedstrijd op het Koopmanplein, waar de echte Dutch Open titel verdiend kon worden, sfeervol werd. Het was te verwachten dat de wedstrijd van Oranje een groot stempel drukte op de bezoekersaantallen. Maar hoe later het werd, hoe gezelliger het werd. Alleen jammer dat er ’s avonds geen beveiligers rondom het evenement aanwezig waren. Dit was wel het geval overdag voor o.a. de toegangscontrole in het stadion. Er was soms storend gedrag van jongeren die meenden in het winkelcentrum de EK voetbalwedstrijd te moeten overdoen. Hun overlast zorgde er voor dat een deel van het publiek minder kon genieten van wat er op het plein gebeurde.
Dat plein, een prachtige locatie, maar voor sommige korpsen toch te klein, Beatrix’ bijvoorbeeld heeft toch echt wel meer meters in de diepte nodig en wij denken dat dat voor meer korpsen geldt. Maar als het plein vol staat met publiek dan neem je dat vast voor lief. Verder vinden we het ook jammer dat er ’s avonds een ander beoordelingssysteem wordt gebruikt met een maximum van 1200 punten. Deze punten zijn moeilijk te relateren aan de punten van ’s middags. Het One World system moet de 6 deelnemers in 1 wedstrijd, zonder klasse-indeling, toch ook kunnen beoordelen? Lijkt ons van wel.
Misschien is het wat om met de plaatselijke ondernemers af te spreken om op zaterdagavond koopavond te doen in het centrum. Dat zal de sfeer volgens zeker ten goede komen, meer publiek, meer verkoop van tribuneplaatsen, nog meer terrasjes open en mocht het dan een mooie zomeravond worden (wat in juni moet kunnen) dan wordt het een perfecte ontmoeting tussen de korpswereld en het winkelend publiek. Misschien een idee voor de editie van 2013.
ODSC organisatie, in alle opzichten een geslaagd evenement waar volgens ons alle wedstrijdminnende korpsen uit Nederland niet mogen ontbreken.
RECAPS NU TE DOWNLOADEN, KLIK HIER
Uitslagen avondprogramma
1 Adest Musica Sassenheim 1008.0 Open Dutch Champion 2012
2 Beatrix’ Hilversum 973.0
3 NFPC Dokkum 870.5
4 Laurentius Voorschoten 856.0
5 Showband Marum 809.5
6 Con Sprito Joure 791.5
Uitslagen dagprogramma Topklasse
1 Adest Musica 88.50
2 Beatrix’ Hilversum 86.83
3 Showband Marum Marum 81.53
4 Con Spirito Joure 81.25
Uitslagen dagprogramma Middenklasse
1 NFPC Dokkum 85.17
2 Laurentius Voorschoten 84.17
3 Jong Advendo Sneek 83.64
4 DOS Ulrum 83.39
5 Harpe Davids Zoetermeer 81.06
6 DAP Apeldoorn 79.69
7 Dindua Oldekerk 79.64
8 UDI Assen 76.33 pnt
Uitslagen dagprogramma Basisklasse
Oranje IJsselmuiden 91.28
Uitslagen Jeugdklasse
1 SWJK Marum / Opende 83.67
2 Jong KTK Kampen 82.11
Beatrix’ Drum & Bugle Corps
72 leden, een grote club olv Daniel Kruyt en Jade Gelijnse en guard Niké Veldmeijer en Danielle Bernaert. Beatrix’ heeft van het Achillis veld een bouwput gemaakt. Ze hebben de bedoeling on New York in Assen neer te zetten. Op muziek van Gershwin wil Beatrix’ ons entertainen en imponeren onder de titel “Under Construction”. Je hebt direct het gevoel op de bouwplaats te zijn, er wordt getimmerd, klinknagels worden geslagen en bouwvakkers die gaan aan het werk. Door de openingsklanken van Gershwin een beetje rauw en onzuiver (maar dat hoor je vaker op een bouwplaats) zijn we echt in New York beland. mooie integratie van de guard in prachtige outfit die volgens ons past in het concept. Na de wat rauwe start komen we in mooie muzikale sferen, direct weer afgewisseld met power momenten. Er gebeurt veel op het veld, soms heb het gevoel ogen te kort te komen, een mooie overbrenging naar de solo’s op de bouwsteiger waarbij een deel van de guard aan de slag gaat met steigermateriaal. Dat er gewerkt wordt in het programma is duidelijk, er vliegt van alles door de lucht, vlaggen, rifles, het idee doet ons denken aan “Stomp”. Daarna neemt Beatrix’ ons op de klanken van Gershwin over het gehele veld, volop beweging en wat we horen dat zien we ook. mooi zo’n thema “werk” (Under Construction) maar duidelijk is dat er niet alleen in het programma gewerkt wordt in het programma maar ook aan het programma. de focus ligt bij Beatrix’ ongetwijfeld op de DCE finals in september dit jaar. Dit programma biedt hen volop mogelijkheden om daar te imponeren. Werkse !!
Adest Musica
Met “Windows of the World” olv Theo Pols komt Adest Musica het veld op. Adest heeft bij ons aangegeven in het nieuwe jurysysteem een goede performance wil neerzetten. Bij de opmars is Theo even opzoek naar de ’50 (dat is waar wij zitten). Uiteindelijk staat Adest bijna perfect op het veld, door de speurtocht staan de lijnen echter een klein beetje uit het lood. “Windows of the World”, een thema dat al eens eerder verwerkt is, benieuwd wat Adest er mee doet. Het Korps start met een grootse opening, strak in de uitvoering, zowel muzikaal als in beweging. een goede positie op het veld waarin we als publiek direct betrokken worden. Mooie klanken in “Amazonia” en een geweldige techniek beheersing. Opnieuw waait het weer op het veld en gaat er weer een pet af, de base drummer zal blootshoofds de show moeten vervolgen. Het formeren van de blokformaties kan strakker en verrassender. met het sirtaki dansje probeert Adest ons te verleiden tot applaus ondersteuning, maar de mooi Aziatische muziek dwingt meer respect af. Het lijkt wel een corps uit Japan of Thailand wat Adest ons laat zien. Vet slagwerk en leuk effect met schot in de lucht, had wat harder gemogen, of de base een kwartslag draaien tijdens het schot. Het blijft prachtig om te zien en aangenaam om te luisteren. Brass en slagwerk zijn één geheel. In “Sing sing sing” ontdekken we een mooie solo, gevolgd door fragmenten van Marco waarbij we uiteindelijk op ‘bestemming’ aankomen. Mooi, snel en een geweldige slotapotheose. Indrukwekkend !
Con Spirito Joure
Vorig jaar deed Con Spirito het erg goed tijdens het vorige ODSC. Dit jaar gaan de friezen terug naar de classics en daarin werkt hun bordeaux rode kleding goed mee. olv Henry Hogeling komt de band het veld op. We leven mee met de vier guards in de witte jurkjes en hopen dat ze het warm genoeg krijgen. Ze beginnen met een aarzelende show van twee solisten ondersteund door het melodisch slagwerk. De aarzeling verdwijnt al snel als het gehele okest de draad oppakt en ons meeneemt het concert podium op net allerlei klassieken muzikale fragmenten. Mooi om te zien is de gelijkheid en de houding, positie van de instrumenten ook als het wat sneller gaat. Muzikaal is het niet altijd overtuigend maar er zijn ook hele mooie momenten te beluisteren. Als dat constanter wordt dan blijft het plezieriger om te beluisteren. Een show die het waard is om goed uitgevoerd te worden vanwege muzikale arrangementen en ook het visuele plaatje. Respect voor de vier guards, gezien het vele werk zijn we ervan overtuigt dat ze het niet koud hebben gehad. met een enorm power gedeelte sluit Con Spirito indrukwekkend af.
Showband Marum
Marum is nog steeds bezig met opbouw na het vertrek van een hele generatie twee jaar gelen. Volgend jaar met het WMC willen ze er weer staan. De kern waarop gebouwd wordt komt dit jaar met een nieuw programma gebaseerd op muziek van Queen maar wel met een Spaans tintje. Het blauw van de pluimen knalt van het veld, aangevuld met zwart, geel en rood, het is en mooi geheel om te zien. Marum staat in een prachtige openingsformatie en krijgt dan te horen dat het tien minuten moet wachten, Foutje van de organisatie om het korps al zo vroeg het veld op te brengen, en het is maar de vraag of het de concentratie ten goed komt. Marum blijft onberispelijk staan, top klasse waardig, maar de 10 minuten blijken toch veel korter in Assen wellicht door het aandringen van het publiek. Een nieuws DM, een dame dit keer, Iris Kersaan, ondersteund door de DM van vorig jaar Frank Kingma. De show begint met spektakel gevolgd door “El Gato Triste”, ingetogen maar ook met power momenten. De guard is goed geïntegreerd en levert goed werk. Marum speelt muziek waarin techniek beheersing een belangrijk punt is en dat lukt aardig met de kleine bezetting. De choreo past goed bij wat we horen en blijft daardoor boeien. De mooie klanken van Bohemian rhapsody met een goede solo vallen goed bij het publiek. De show komt met spaans temperament tot een mooi slot. Een programma met potentie waarin groei nog mogelijk is maar al neergezet in een mooie uitvoering maar er moet nog wel aandacht zijn voor de individuele afwerking.
DOS Ulrum
Vorig jaar winnaar van de middenklasse, een kleine maar enthousiaste club in groen/wit. Dit jaar gekozen voor het thema sport, Heel toepasselijk met de komende sportevenementen in 2012. Olv Gertjan Bruins wordt er nog snel een nieuwe openingsformatie ingenomen, beetje rommelig. Met de Olympic Hymne start de show. Altijd lastig die Hymne vooral in de hoogte en de snelle passages, daarom wel gewaagd maar in sport zit natuurlijk altijd een uitdaging. Een mooi trompet solo “Wavin’ the flag”, die applaus afdwingt, maar dan moet je het goede begin wel vasthouden. Met 17 leden is het moeilijk allerlei interessante figuraties neer te zetten. Toch neemt DOS ons mee in veel bewegingen waardoor je toch blijft kijken. Ook laat DOS vandaag haar vocale kwaliteiten horen. De show wordt beëindigd met “We are the Champions”, in sport telt alleen het resultaat en de drummajor staat nog steeds op op het hoogste treetje van het ere schavot. DOS de kampioen van vorig jaar, of het nieuwe jury systeem hen weer op de hoogste tree zet?, we wachten af. DOS viert alvast feest met het kleine cafe aan de haven en stil aan de overkant, maar dat bleef het niet want de tribune was gul met het applaus.
Muziekvereniging Laurentuis
olv van Matthijs Kruik, het thema van de show is veel belovend, laten we hopen dat ze echt beweging in het weer krijgen zodat we toch nog een zonnetje zien en een beetje minder wind zou ook wel prettig zijn. Achterop het veld, uit het verre Voorschoten volgens de speakster, staat de band opgesteld, ook ver weg dus… We beginnen de show met “the Weather girls” die met saxen voorop het korps dichterbij brengen en zo komen ze geleidelijk enigszins dichterbij. Door de grote afstand tot het publiek ontstaat er weinig betrokkenheid met het publiek, iets wat makkelijk op te lossen is door het programma iets baar voren te brengen. Laurentuis blijft goed bewegen, musiceert goed en blijft bewegen en heeft daarom recht op meer respons, maar dan moet je het ook durven halen. De sousa’s begrijpen hoe dat moet en daarna het gehele orkest even lekker vrij bewegen al is het dan maar kort. De show wordt sterker naar het einde toe en dat heeft ook te maken met dat het publiek beter bereikt worden. Vooral als je de “Sun” op het veld laat zien en vocaal ondersteund, dan hoef je ook geen paraplu’s meer uit te delen aan het publiek zoals aan het eind. Wel leuke interactie.
NFPC Dokkum
olv Klaas Cuperus gaan we op de klassieke toer, en dat kan haast niet anders dan op de muziek van Benjamin Britten. Er wordt netjes (klassiek) gewerkt op het veld waarbij de colourguard goed in het geheel geïntegreerd is. Muzikaal blijft het ook boeien, spannend, dynamisch en afwisselend. Zo geleidelijk wordt het klassieke jasje moderner, drumstel erbij en het swingt. Mooie muziek, goede sound en leuk om naar te kijken, dit blijkt ook uit de reacties van het publiek. Afgewisseld met stemmige momenten, zacht en ingetogen blijft het boeien. Wel had tot slot ‘Carmen’ wel wat meer pit mogen hebben om zo ons goed opgewarmd tot een warm applaus te laten komen. Al met al een mooie uitvoering van het NFPC
Harpe Davids
Van rocken gaan we naar de vier elementen met Harpe Davids olv Henry van Maanen. Een soortgelijke club als Dindua maar in hun eigen benadering een stijl die bij publiek bekend is. Zwart, wit, groen, we missen nog de kleur van water en vuur maar waarschijnlijk worden daar de vlaggen van de guard voor gebruikt. De show bied tot nu toe (tweede nummer) weinig verassing en spanning, wel een nette uitvoering ondanks dat het element wind echt vat heeft op hun show, maar van al die big smiles (van de guard) wordt je wel weer warm. Mother earth met twee wereldbollen mist (jammer genoeg) temptation. Bij het wisselen van het equipement staat de band stil, dat vestigt veel aandacht op de guard die aan het wisselen is. De vier elementen, een mooi thema voor de show, goed om allerlei sferen neer te zetten. We gaan nu naar de storm, en daarna fire on ice, dat kan nog spektakel worden, behalve grijze vlaggen en enige georganiseerde chaos blijft het daarbij. de vlaggen van de guards zijn goed meegenomen in het thema, nu de rest nog. Harpe werkt heel netjes maar kan ook té netjes zijn in dit thema…
De pauze roept hier en daar veel vragen op en wordt ons veel gevraagd om info. Bijvoorbeeld de opbouw tijd, Dindua Oldekerk is al de hele pauze bezig hun decor op te bouwen. Het reglement OWS zegt dat hiervoor max 20 minuten staat, dat is veel en hoe zal dat gaan met afbouwen. Ook de toepassing van jeugd- basis- midden- en topklasse houd de gemoederen met name onder instructieleden bezig. Hoe zit het nou?, blijft deze structuur in tact of gaat alles in één grote pot in de toekomst?.
D.I.N.D.U.A. Oldekerk
Ondertussen komt ook het corps Dindua het veld op olv Roelf Postma om ons te doen gaan rocken. Een groot ensemble uitgebreid met percussion, toetsen, gitaren, samples, stoere guardchicks rond en op een podium decor en overige muzikanten in traditionele uniformen. Een botsing tussen twee werelden?, of niet, we zullen zien. Het plaatje is mooi met rocker Roelf op de bok beginnen we wat mysterieus. Helaas komt de sample zacht door, we missen het echte rock geluid. dat wordt beter als het geheel musiceert en als de gitaren erbij komen, een totaal andere benadering van showmaken. Wel uitdagend om dit te doen. Toch is het concept nog niet voldoende uitgewerkt, fragmentarisch zowel in muziek als in beweging. Rocken moet van het veld afspatten en dat doet het nog niet, maar wel gewaagd. We zijn benieuwd wat het nieuwe jurysysteem hen gaat brengen. Roelf probeert het publiek mee te krijgen maar voorlopig zit het uiterst nieuwsgierig mee te kijken maar dit is ook wel even wennen. Laat de jury het maar zeggen vanmiddag, spannend!
Jong Advendo Sneek
Prachtige opkomst eindigend in een mooi en goed gevormd openingsfiguur. Olv Amarens Rignalda en showgirl Gernaine Langius nemen de jonge snekers ons mee in zomerse sferen. Richard Kampstra laat met twee grote pionnen goed zien waar de ’50 is, het midden kunnen ze niet meer missen toch ?. (een volwassen jeugdkorps voortgekomen uit het geweldige opleidingsplan van Advendo, een garantie voor de toekomst voor de vereniging uit Sneek) Als we dan de senioren zien vragen we ons wel eens af waar al die leuke showgirls zijn gebleven. Mooie formaties, afwisseling in figuraties, in tempi, diverse sferen, het lijkt echt dat het een beetje zomer wordt op het kille winderinge veld. Jong Advendo blijft net als hun grote broer vasthouden aan het bespelen van alle zijden van het veld, en met deze mooie bezetting kunnen ze dat ook wel aan. Soms zijn niet alle figuraties even duidelijk neergezet, ondanks de pionnen, hier moet nog wel aan gewerkt worden. De show van Jong Advendo, een heel andere vorm van entertainment dan die die van DAP maar wel van hoog nivo. Compliment voor de showgirls in “I gotta feeling” en daarna met z’n allen in volle vaart naar “Hot Shot”, het einde van de ze mooie show. It was really HOT!!
DAP Apeldoorn
“Wild West” op het veld. DAP vanaf de veluwse prairie nu in Assen waar een complete saloon op het veld gebouwd is, de whiskey staat klaar, dat is wat anders dan de koffie die wij hebben. Hand in de zij zo gaan de stoere cowboys olv Daisy (passende naam) Schipper van start, met veel wind, want de hoeden vliegen al door de lucht, een thema show waar entertainment centraal staat. Het ene na het andere wild west deuntje komt voorbij, enthousiast gebracht door de cowboys. Behulpzame juryleden pakken snel de hoeden van het veld. Ondertussen is DAP nog niet in de saloon geweest en staat de whisky nog op de bar, alhoewel, nu staat de hele club bij de bar en tijd voor een dansje. het publiek vind het geweldig, twee zatlappen blijven achter en het rookt in de saloon, dynamiek?, er waren ons knallen voorspelt. Een stoere vent is gesneuveld door de drank en een schot, maar staat toch weer op. Zoals al gezegd, DAP is sterk in het uitbeelden van een verhaal, we worden door hun meegemomen in het theater van het wilde westen. Ieder country festival in Nederland zou dit in het programma op kunnen nemen, enthousiast publiek, hoog meeklapgehalte, muziek theater van DAP. Benieuwd wat dit product doet in de One World Systeem beoordeling
UDI Assen
Zo, een bakje koffie tussendoor en ben benieuwd hoe het UDI Assen vergaat. Het waait nog steeds maar het weerhoud supporters niet om voor onze neus een spandoek op te hangen. Voor UDI??, nee voor DAP Apeldoorn maar die komen hierna. Nu UDI olv Wim de Bos. In een verticale lijn komt UDI het veld op en zet een open formatie neer. UDI is jarig, 65jaar, de pensioen gerechtigde leeftijd maar dit korps is nog niet aan pensioen toe. Funky music houd de club jong. 10 blazers waaronder een fluit en piccolo voegen hun vocale kwaliteiten hieraan toe. De witte broeken laten goed zien hoe UDI beweegt, ook als er niet bewogen moet worden. Dan gaat direct de aandacht naar die persoon toe, dat is jammer. Leuke, nette, trompet solo in ‘Field of gold’, maar UDI heeft moeite dit in het geheel vast te houden. Gelukkig, we worden verrast op snelheid en beweging in het slagwerk gedeelte. Direct heeft UDI weer onze aandacht. Met ‘Let it be’ van de beatles brengt UDI ons naar het eind van de show. Muzikaal wordt dit nummer nog niet goed beheerst waardoor het slot wat minder uit de verf komt. UDI van harte alvast met jullie verjaardag.
Oranje IJsselmuiden
Een degelijke opmars, keurige formatie, mooie korpsstijl, zo meld Oranje IJsselmuiden zich voor de jury. Supporters natuurlijk uitgedost met Oranje vlaggetjes (met leeuw). Oranje, we hopen dat ze daar vanavond ook nog mee kunnen zwaaien. Olv KLaas van Dijk gaat Oranje los, de eerste pet gaat al voor de show de lucht in, door de wind. Veel gelijkheid, maar wat jammer, al die bladmuziek die verwaaid is jammer en storend. Goed bewegend, veel variatie in figuraties. Het eerste nummer staat, Simon and Garfunkel mogen tevreden zijn over de start van deze hommage aan hen. Goed klinkend, met dynamiek, trotseert Oranje de harde wind. Soms in open formatie maar ook goed sterk in de compacte formaties. Het blijft boeien wat Oranje doet alleen jammer dat het achteruit marcheren nog niet door iedereen beheerst wordt. Leuke “stickdrill” van het slagwerk, goed verzorgd. Het laatste deel van het programma levert wat in aan diversiteit aan figuraties. iets wat het eerste deel van het programma zo aantrekkelijk maakte. Als Ons Oranje vanavond in Charkov net zo presteert als oranje in Assen dan kunnen alle petten de lucht in. In Assen wat het een degelijke uitvoering met mooie momenten.
SJWK Marum / Opende
Volgens het programmaboekje neemt het staffteam vam SJWK alle onderdelen voor haar rekening, dit in tegenstelling tot de andere deelnemers die hun stafleden noemen per onderdeel. Twee kleuren blauw, geel en rood, het geeft fleur aan het kille winderige veld. “Dance” een veel belovende titel. olv Frieda Helmhont start SJWK met een keurig verzorgde drill op het slagwerk, daarna aangevuld door de braasgroep. Alles versterkt door kleurige vlaggen van de colourguard. Muzikaal klinkt het erg netjes. Het blijft wat beweging betreft wat weg van “Dance” behalve dan bij de guardgroep. De muzikanten, en dan met name de brass doet wel mee in de ‘samba’. Nog wat ingetogen is de pit, moet nog komen. Het is wel netjes maar met een enthousiaste uitstraling wordt het sterker. Een leuk optreden en zeker niet van het veld gewaaid, een programma waar SJWK meer uit kan halen in de toekomst. Ook SJWK gaat met een gul applaus het veld af.
Jong KTK Kampen
10.00 uur, de jury wordt voorgesteld en publiek en korpsen worden verwelkomt. Jong KTK staat al op het veld, altijd lastig om de spits af te bijten. Geconcentreerd staat Jong KTK op het veld olv Fabian Bos nog een beetje onwennig om het korps gereed te melden, maar daarna laten zo vocaal duidelijk horen dat ze willen beginnen. “I like to Move it” en dan is het duidelijk dat de show kan beginnen. Direct een display van diverse korte en herkenbare fragmenten, stevige manier van “marcheren” afgewisseld met een meer Amerikaanse marchingstyle. Veel wisselingen in formaties en figuren waardoor het soms wat onrustig wordt zowel in visuele als in het muzikale. Gaat direct een stuk beter als het minder bewegelijk is, even aandacht voor twee solisten en dan er weel vol enthousiast er weer tegen aan om zo in het slot te komen Pirates en in een brede formatie eindigend neemt Jong KTK het gullen applaus in ontvangen. Een leuke enthousiaste club met uitstraling die het “extra”pittig maakt.
Het is kwart voor tien, het is nog vroeg in Assen, bewolkt, regenachtig en een stevige wind. Niet de meest ideale weersomstandigheden voor de korpsen tijden het 14e ODSC. Zoals de vooruitzichten nu zijn blijven de omstandigheden voor alle korpsen gelijk vandaag. Wat wel goed is is de accommodatie, een mooi stadion van Achilles met goede voorzieningen, prima zitplaatsen voor het publiek en het veld dat er goed uitziet. De organisatie is heel goed voor elkaar hier in Assen. Nieuw vandaag is de manier van jureren, veel over gesproken en veel over geschreven, het One World System. Spannend wat dat gaat opleveren en hoe het bevalt want volgend jaar zal dit systeem ook tijdens het WMC gebuikt gaan worden.
Het publiek komt binnen en de wedstrijden kunnen beginnen. Bijna 10.00 uur en de spandoeken worden door het publiek opgehangen. We proberen een korte impressie te geven van de dag. We zijn natuurlijk ook op twitter te volgen #odsc12 @Korpsmuziek_nl
Wij wensen ook van deze kant alle korpsen enorm veel succes!
