Woensdag avond 3 juli wordt er om half 10 nog hard gerepeteerd door Advendo Sneek. We staan aan de vooravond van een lang weekend vol leuke, bijzondere optredens, alvorens we gaan genieten van een welverdiende vakantie. De bus meld zich rond 23:00 uur in Sneek zodat we onze bus en de kar kunnen gaan inladen. Dit weekend zijn we niet in de luxe ons materiaalteam mee te hebben zij zijn o.a. mee met onze jeugd naar het zonnige Italië. Na alles onder toeziend oog van bestuur en enkele ouders te hebben ingepakt vertrekken wij in de nacht naar onze eerste bestemming Parijs. Een bijzonder optreden, wij verlenen namelijk de medewerking aan de Premiere van Stranger Things, een serie op Netflix. De reis verloopt soepel en iedereen ligt in een diepe slaap tot we in de vroege ochtend Parijs naderen. Geen liefdevolle wekker maar de Politie van Parijs die met dertien ME busjes onze bus passeert in een overvolle tunnel. Ongemerkt flitst je toch door de gedachte als er maar niks.. We hebben ze die dag verder niet meer gezien dus het viel vast mee. Onze chauffeuse leidt ons vakkundig door de smalle straten van Parijs en het drukke, vooral onrustige, verkeer. Rond half 8 in de ochtend arriveren wij op onze plek van bestemming waar wij ons pas rond 12:00 uur kunnen melden. Volop de tijd om de stad te verkennen, een powernapje te pakken of een lekker Frans ontbijt met koffie. De leden verspreiden zich door de stad en zelf neem ik met de drie musketiers plaats in de McDonalds voor een goede kop koffie. Na enkele uren stromen de foto’s van de diverse leden binnen van de Eiffeltoren, Arc de Triomphe en heerlijke lunches. Rond twaalf uur verzamelen de leden zich bij de kar en melden wij ons bij de organisatie.
Het geheel wordt groots aangepakt en naar een rondleiding door het doolhof dat The Grand Rex heet begint het uitladen. Trapetje op, trapetje af en dat een uur lang voordat onze spullen op de plek van bestemming zijn. Er wordt goed voor ons gezorgd met een constant gevulde koelkast met drinken en ons ruim de tijd te geven onze dingen voor elkaar te maken. Na de wensen van de organisatie gehoord te hebben bespreek ik met de leden het plan van aanpak. We zijn door de vele specials inmiddels gewend flexibel te zijn en ons te bewegen op de kleinste ruimtes, toch wel een van onze specialiteiten. Een goede repetitie met hier en daar een wijziging geeft voldoende vertrouwen aan de organisatie dat wij er een feestje van gaan maken. Het optreden start echter niet kort daarna dus het is snel omkleden geblazen in de inmiddels tropische hitte onder het theater. Twee keer een kwartier lopen wij over de rode loper waar een zee aan tienermeiden zich heeft verzameld en de longen uit het lijf schreeuwt. Na onze buiten optredens maken de leden zich gereed voor onze openingsact van de avond. Op twee plekken betreden de leden al spelend de zaal en bij de eerste tonen worden de 3000 tieners compleet gek. Na wat gekrioel in de zaal en op het podium is het tijd om de spanning verder op te bouwen. Met ons laatste nummer Narcotic staat de gehele zaal mee te springen en gek te doen in afwachting van de originele cast. Na deze frivoliteit is het voor ons taak ons om te kleden, te eten en de kar in te gaan laden.
Die kar…die heeft ons nog aardig opgehouden met het verlaten van Parijs. Na een half uur steken, duwen, trekken en toeterende Fransozen lukt het de kar aan de bus te koppelen en vertrekken wij naar ons onderkomen die nacht. Een prachtig nieuw bungalowpark is ons onderkomen voor de komende twee nachten. In het aarde donker komen wij aan en zoeken de diverse leden hun huisjes op voor een welverdiende nacht. Met een meer dan tevreden organisatie, zacht bed en een vrije dag in het vooruitzicht zakken de luiken bij mij al snel dicht en zeg ik tot een volgende keer!
Erik-Jan Brummel
Advendo Sneek
