De zes dagen zijn voorbij en dan kruip je achter de spreekwoordelijke pen om alle belevenissen op papier te zetten. Eigenlijk is het heel moeilijk om dit te doen. Je moet er eigenlijk bij zijn geweest om het enthousiaste gevoel, dat de leden hebben, te kunnen begrijpen. Het voelt heel onwerkelijk dat je als kleine dorpsfanfare elke keer maar weer naar alle uithoeken van de wereld gaat om mensen te vermaken met datgene waar jij veel plezier aan beleeft. Belfast is zeker een van de hoogtepunten die niet snel zal worden vergeten.

Op een warme dinsdagmorgen stappen we in de bus om richting Schiphol te vertrekken. Het is 7:00 uur en de meeste leden moeten nog een beetje wakker worden. De stemming in de bus zit er goed in en iedereen is benieuwd wat de reis ons zal brengen. Voor de meeste leden is het een rustige trip, maar voor onze manager René Jelsma en travelcoördinator Peter Hazenberg is het na maanden van voorbereiding eindelijk het moment van de waarheid. Na aankomst bij Schiphol kunnen we meteen doorlopen met onze e-tickets en zonder enige vertraging vertrekken we met het vliegtuig naar Belfast.

Eenmaal aangekomen in Belfast worden we opgewacht door de busmaatschappij van de organisatie en worden we naar het Holiday Inn hotel in het centrum van de stad gebracht. Hier checken we in en kunnen we direct aanschuiven bij het diner. Na het diner staat namelijk een showrepetitie van zo’n anderhalf uur gepland om te wennen aan de zaal. De repetitie duurt tot een uur of half 8 en daarna mogen de leden genieten van het rijke publeven, waar Ierland bekend om staat.

De volgende dag kunnen we uitslapen want in de ochtend staat alleen het ontbijt op het programma. In de middag repeteren wij zowel onze eigen show als de finale van de taptoe. Tussen en na deze repetitie zijn de leden vrij en gaan de meesten een kijkje nemen bij de dock en het museum van de Titanic. Het bekendste cruiseschip ter wereld is daar gebouwd, voordat deze naar Liverpool voer. Voor voorzitter Alex Nieuwland verliep de dag anders, omdat hij een interview had met de BBC Northern Ireland. Hij werd geschminkt en voor een green screen gezet. In de avond waren we weer vrij om te staan en gaan waar we wilden, maar wel met in het achterhoofd het idee dat we de volgende morgen al vroeg op sightseeing tour zouden gaan.

De sightseeing tour door het noorden van Noord-Ierland is een echte aanrader. We gingen met de bus langs de Giant’s causeway waar we op de 40.000 basaltpilaren konden staan die daar aan de kust zijn gevormd. Daarnaast konden we over de gehele klif lopen, en genieten van het uitzicht. Tijdens onze busreis kwamen langs allemaal plaatsen waar scènes van de hitserie ‘Games of Thrones’ zijn opgenomen. Tenslotte namen we een kijkje in de oudste whiskystokerij van Europa van Bushmills. Sommige leden gingen voor de proeverij en anderen namen gebruik van de tijd om wat te eten in het restaurant. Na de tour namen de meeste leden nog wat rust en was het ’s avonds tijd voor de eerste show. Het stadion was niet helemaal uitverkocht, maar de show liep goed en het publiek was enthousiast. Tijdens deze show hadden een paar leden GoPro camera’s op de fiets van de BBC, die alle drie de avonden materiaal opnamen.

Na de show gingen de leden naar de hotelbar waar de overdracht van de nieuwe voorzitter werd beklonken. Er werden speeches gegeven, liederen gezongen en natuurlijk wat drankjes genuttigd. Bij deze willen we Alex Nieuwland bedanken voor zijn vijf jaren inzet voor de club, en Anton Bronsveld veel succes wensen met het invullen van deze rol voor de komende vier jaar. Daarnaast werd Jan Hoomans even getest op zijn kennis van Crescendo. Jan is choreograaf van Pasveerkorpsen te Leeuwarden, en zal ook bij ons eindverantwoordelijke worden voor onze shows. Daarnaast was Diana Zwaga-Hofstra mee als afzwaaiend choreograaf. Zij zal wel betrokken blijven bij de club, maar natuurlijk bedanken we ook haar voor de prettige samenwerking de afgelopen jaren!

De volgende dag (vrijdag) konden we weer uitslapen en aan het begin van de middag was gevraagd of wij een optreden in het centrum van de stad wilden doen. Dit optreden was bij het hoogste gebouw dat Belfast heeft en al snel stond iedereen daar van bovenaf naar ons te kijken. Ook het voorbijgaande publiek bleef even staan om te kijken en filmpjes te maken! Na dit optreden hadden we nog even tijd om onze show hier en daar wat aan te passen, voordat we naar het diner gingen in ons hotel. Na het diner moesten we meteen naar de arena om de volgende show te doen. Deze keer zat het stadion nagenoeg vol en het publiek was enthousiaster dan de dag ervoor. De show liep goed en het applaus mocht er zijn. Na de finale gingen we naar een uitgaansgebied dat iets verder van ons hotel was verwijderd. In deze pubs en kroegen gingen een aantal leden door tot in de late uren.

De zaterdag konden we uitslapen en hadden we de hele dag vrij tot aan het diner. De leden maakten hier dankbaar gebruik van door een ticket te kopen voor de “hop on, hop off” bussen te kopen waarmee je in negentig

minuten door de hele stad langs de bezienswaardigheden van de stad wordt gereden. Onder andere het Titanic museum, de botanische tuinen, de universiteit en de peace wall werden bezocht. De peace wall is een fenomeen die je meer ziet in Belfast. Dit waren muren die gemeenschappen uit elkaar hield die vijandig waren tegenover elkaar tijdens de Ierse burgeroorlog. Tijdens deze oorlog werden continu stenen naar elkaar gegooid over deze muren. Tenslotte was de laatste show van deze reis aangebroken! Het was deze keer echt stampvol in de arena en iedereen had er zin in om nog een keer te vlammen. Het publiek was het meest enthousiast van alle avonden en iedereen kwam met een adrenalinekick van het veld! Na de show pakten we de vrachtwagen in en werd de laatste avond afgesloten in de hotelbar.

De volgende dag werden de laatste souvenirs ingeslagen en vertrokken we om 15:00 uur weer richting het vliegveld van Belfast. Na een vliegreis en busreis van Amsterdam naar Opende kwamen we om 00:30 uur weer aan in ons vertrouwde Opende. Iedereen was uitgeblust, maar wel erg voldaan van deze ontspannen en goed georganiseerde reis. Er zullen ongetwijfeld nog belevenissen missen in dit verslag, omdat zes dagen gewoon niet in een kort verslag zijn te vangen. Het ongelofelijke is dat de groep zo hecht is, dat alles zo’n weekend vanzelf gaat en er weinig wanklank valt te horen. We kijken uit naar de volgende optredens die alweer snel in het verschiet liggen!