Hier hebben we echt lang op gewacht. Niet alleen de muzikanten, maar zeker ook het bestuur en alle supporters. Het Wereld Muziek Concours 2017 in het Parkstad Limburg Stadion. Voor heel veel voetballers blijft het bij een droom om in een stadion te spelen en muzikanten uit de hele wereld staan hier toch maar mooi tijdens het WMC op deze grasmat. Zo ook Jachthoorn- en Trompetterkorps Edelweiss uit Heerlen.
De donderdag voorafgaand aan ons WMC optreden was de generale repetitie. Voor het oog van honderden supporters en buurtbewoners werd met een goed gevoel het parcours afgelegd op de kunstgrasmat van de naburige voetbalclub en werden we enthousiast uitgezwaaid.
Op zondag 23 juli was het dan eindelijk zover. De dag begon met een gezamenlijk ontbijt en hierna was er ruime gelegenheid om andere korpsen uit diverse landen in het stadion aan het werk te zien. Dat is uiteraard ook de charme van het WMC. Met wat vertraging in het wedstrijdschema marcheerden we het stadion in. Zo veel publiek en ook onze eigen supporters, ruim 200 in aantal, op de tribunes. Ze waren te herkennen aan de rode shirts, zwaaiden ons toe met ballonnen en er hingen spandoeken voor ons op de Zuid tribune. De uitbundige sfeer in het stadion zorgde voor een adrenaline-boost bij de muzikanten.
Onze tambour-maître meldde zich bij de stadionspeaker en hierna begon het echt. Ruim een half jaar oefenen voor dit moment. Kosten noch moeite werden gespaard om op dit grandioze evenement goed voor de dag te komen. De laatste dagen werden de puntjes op de i gezet. Zoals de verslaggevers van Korpsmuziek tijdens de livestream al vertelden valt het niet mee om voor traditioneel jachthoorn- en trompetterkorps een aansprekende mars neer te zetten. Gezien de score van 91,13 punten in de World Division zijn we daar met verve in geslaagd. Speciaal voor dit WMC schreef 1e instructeur Marcel Falize het stuk Reflection. Toen we onze punten hoorden, was het stadion te klein. Dat was nog niet eerder vertoond bij onze eerdere WMC deelnames.
Vreugdedansjes, tranen van blijdschap en enorme ontlading. Alles en iedereen viel elkaar in de armen. Een gouden plak met onderscheiding. Het defilé en de afmars voelden als een Romeinse glorietocht door een arena. Het applaus klaterde van de tribunes. Per touringcar werden we naar onze wijk Heksenberg gebracht en de laatste kilometer marcheerden en musiceerden we naar ons stamcafé waar nog héél lang werd nagepraat over deze dag die voor ons korps als een unicum de geschiedenisboeken in gaat.
Tijdens het afsluitende weekend van de mars- en showwedstrijden bleek dat we een 7e plek in de eind ranking Marching World Division hebben behaald. Daar mogen we erg trots op zijn te midden van de traditionele toppers uit het Westen van ons land. Voor de meesten van ons begint nu de vakantie. In het najaar laten wij weer van ons horen bij enkele mooie optredens.
